Street Fighter 6 - recenzja. Bijatyka dla każdego?

Bijatyki to gatunek, który jest z nami niemal od zawsze. Jego początki sięgają lat dziewięćdziesiątych. Mortal Kombat, Tekken czy właśnie Street Fighter to serie, przy których za młodu spędzałem dziesiątki, jeśli nie setki godzin (zapewne podobnie jak wielu czytających te słowa). Capcom, tworząc szóstkę, pomyślał jednak nie tylko o starszych graczach, ale również o nowicjuszach, którzy nie mieli do czynienia z wcześniejszymi odsłonami. Drzwi do świata bijatyk jeszcze nigdy nie były tak szeroko otwarte dla młodszego pokolenia.

Podstawowym trybem single player w Street Fighter 6 jest World Tour, w którym tworzymy swojego awatara (przy pomocy chyba najbardziej rozbudowanego kreatora postaci w historii) i uczymy się sztuk walki od mistrzów z całego świata. To chyba największa nowość. World Tour przypomina serię... Yakuza. Ma otwarty świat, misje poboczne, losowe potyczki oraz system rozwoju. Postacią kierujemy jak w RPG-u akcji - poruszamy się całkiem swobodnie, obserwując otoczenie z perspektywy trzecioosobowej.

Niestety, pomimo obiecującej formuły moduł rozczarowuje. Fabuła jest mało interesująca, poziom trudności nierównomiernie rozłożony, a na domiar złego lokacje i postacie wyglądają, jakby zaczerpnięto je z epoki PlayStation 3. A rozmowy między bohaterami trzeba czytać - voice actingu brak.

W kolejnym module single player - Fighting Ground - toczymy różnorodne potyczki z komputerem. Wśród dostępnych trybów wyróżnia się Arcade, gdzie poznajemy krótką opowieść związaną z każdą postacią. Szkoda tylko, że przedstawiono je przy użyciu statycznych, komiksowych grafik. Chciałbym zobaczyć chociaż krótkie, ale animowane animacje z udziałem moich ulubionych bohaterów.

Battle Hub to kolejny powiew świeżości nie tylko w serii, ale także w gatunku bijatyk ogółem. To dynamiczne środowisko, które pozwala na tworzenie własnych pokoi do walki i gromadzenie graczy z całego świata. Można tu ustawić różne parametry, takie jak liczba rund, limit czasu, dostępne postacie i wiele innych. Battle Hub nie tylko służy do walki, ale jest też miejscem, gdzie gracze mogą obserwować siebie nawzajem, rozmawiać i dzielić się doświadczeniami. Jest to fantastyczny sposób na budowanie społeczności i udoskonalanie swoich umiejętności poprzez obserwację innych graczy. Pomimo że tryb ten jest skierowany głównie na graczy wieloosobowych, warto go sprawdzić, nawet jeśli nastawiasz się wyłącznie na zabawę single player.

Street Fighter 6 wprowadza nowy system walki - bardziej przystępny dla nowicjuszy, ale nie pozbawiony głębi oczekiwanej przez tych bardziej doświadczonych graczy. Mechanika oparta jest na kilku filarach, takich jak Drive Gauge (specjalne, limitowane ataki i obrony, których warto używać w określonych sytuacjach) i Super Meter (trzypoziomowy wskaźnik, który po naładowaniu pozwala wyprowadzać potężne kombinacje). Capcom uprościł zadawanie ciosów specjalnych, które teraz wyprowadza się jednym lub dwoma jednocześnie wciśniętymi przyciskami, co ułatwia wykonanie combosów. To wszystko sprawia, że system walki jest przystępny dla osób, które z bijatykami spotykają się bardzo rzadko lub dopiero chcą zacząć przygodę z tym gatunkiem.

Street Fighter 6 wprowadza trzy różne style sterowania: klasyczne, nowoczesne (uproszczone) i dynamiczne. To kolejny ukłon w stronę mniej doświadczonych graczy. Nowoczesne sterowanie, które uprościło mechanikę sterowania postacią, działa fantastycznie i jest idealne dla nowicjuszy. Z drugiej strony dynamiczne sterowanie oferuje doświadczonym graczom możliwość zastosowania zaawansowanych taktyk i strategii, dając im nieograniczone możliwości w kreowaniu swojego stylu walki.

Street Fighter 6 zawiera również rozbudowany system szkolenia. Nowi gracze mogą korzystać z tutoriali, które tłumaczą zarówno podstawy gry, jak i zaawansowane techniki. Do tego dochodzi możliwość treningu w trybie praktyki, gdzie ćwiczymy przeciwko komputerowym przeciwnikom na różnych poziomach trudności.

Street Fighter 6 oferuje różnorodny zbiór wojowników do wyboru. W sumie na liście znalazło się osiemnaście postaci. Wśród nich zarówno dobrze znane twarze (Ryu, Ken, Chun-Li, Dhalsim czy M. Bison), jak i nowe postacie, które wprowadzają zupełnie nowe style walki do gry. Każdy wojownik ma swoje unikalne ruchy specjalne i strategie walki, więc warto przetestować każdego z nich, a następnie wybrać tego, który najlepiej pasuje do naszego stylu gry. Wszystkie postacie - i te stare, i te nowe - świetnie zaprojektowano, a ich animacje są płynne i efektowne.

Street Fighter 6 kontynuuje tradycję serii pod względem wizualnym i dźwiękowym. Grafika jest żywa i kolorowa, z bogato wyrenderowanymi postaciami i tłem. Szczegóły, takie jak ruchy postaci, efekty ciosów i animacje specjalnych ataków, są wykonane z niesamowitą precyzją. Choć gra nie zawsze prezentuje poziom, który rzuca na kolana (bawiąc się w moduł World Tour, wręcz przeciwnie, musiałem wielokrotnie mrużyć powieki), to jednak jest estetyczna i płynna.

Soundtrack to eklektyczny miks stylów muzycznych, od tradycyjnych azjatyckich melodii po dynamiczne utwory rockowe, które wspaniale podkreślają napięcie walki. Efekty dźwiękowe, od uderzeń, przez odgłosy ruchów, aż po specjalne ataki, są mocne i satysfakcjonujące. Głosy postaci, zarówno w oryginalnej, jak i w lokalizowanej wersji, brzmią dobrze i podkreślają osobowość każdej z nich.

Street Fighter 6 to powiew świeżości nie tylko w serii, ale także w gatunku bijatyk. Capcom uprościł mechaniki, ale jednocześnie zachował głębię. W efekcie powstała gra, która zadowoli i nowych, i doświadczonych graczy. World Tour jest nieco rozczarowujący, ale pozostałe tryby gry oraz rozbudowany system szkolenia rekompensują te mankamenty. Wprowadzenie różnych trybów sterowania to kolejny duży plus. Street Fighter 6 to świetna propozycja zarówno dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z bijatykami, jak i dla weteranów gatunku.\