10 (survival) horrorów, które wywołają ciarki w Halloween

Czy gry wideo mogą być straszniejsze niż horrory w formie filmów czy serialu? Dla wielu z nas odpowiedź brzmi: zdecydowanie tak! Gry z gatunku survival horror to coś więcej niż efekty specjalne czy przerażające dźwięki. Podczas gdy w kinie zawsze możemy odwrócić wzrok, grając musimy stawić czoła wszystkiemu, co przygotowali twórcy. Nie jesteśmy obserwatorami, tylko uczestnikami koszmaru rozgrywającego się na ekranie.

Od lat 90., gdy pojawiły się pierwsze produkcje tego typu, gatunek przeszedł niezwykłą ewolucję, a Halloween stało się idealnym momentem, aby sięgnąć po tytuły, które fundują wszechogarniający strach na żywo. Każdy z poniższych powinien zafundować wam grozę w najlepszym wydaniu. Pamiętajcie - ostrzegaliśmy!

Silent Hill 2 to perła w koronie horrorów psychologicznych, której mroczna fabuła opowiada o samotnym bohaterze, Jamesie Sunderladzie, poszukującym swojej zmarłej żony w mglistym miasteczku. Klimat tej gry to nie tylko mgła i ponure lokacje, ale też symbolika i psychologiczne motywy, które trzymają w napięciu do samego końca. To gra, która nie tylko wywołuje ciarki, ale pozostaje w pamięci na dłużej. Teraz macie doskonałą okazję, aby poznać ją lepiej. Na początku października polskie studio Bloober Team wydało znakomity remake. To prawdopodobnie jeden z najlepszych survival horrorów w historii. A może nawet najlepszy?

Skąd ciarki? Silent Hill 2 to nie tylko klasyczny horror - to podróż w głąb psychiki bohatera, która przyciąga mroczną atmosferą i wciąga w świat pełen traumy, w którym potwory symbolizują wewnętrzne lęki.

Przedostatnia odsłona słynnej serii Resident Evil, w której wiejska sceneria tylko podkręca grozę. Village przenosi nas do tajemniczej osady, w której walczymy z wilkołakami, wampirami i przerażającymi postaciami z baśni. Gra łączy dynamikę walki z przerażającą atmosferą opuszczonych zamków i chat. Gorąco polecamy też dwie inne odsłony serii z ostatnich lat, a konkretnie remaki Resident Evil 2 oraz Resident Evil 4 - oba wypadają świetnie!

Skąd ciarki? Surowy klimat opuszczonej wioski, fantastyczna oprawa graficzna i intensywne potyczki z przeciwnikami sprawiają, że Village trzyma w napięciu i daje wrażenie prawdziwego koszmaru na jawie.

Outlast to horror pierwszoosobowy, który przenosi nas do opuszczonego szpitala psychiatrycznego, w którym nie mamy nic prócz kamery z noktowizorem. Bez broni w rękach jesteśmy zdani wyłącznie na nasze instynkty i spryt - bez nich nie przetrwamy spotkania z brutalnymi lokatorami placówki. Każda chwila to balansowanie między życiem a śmiercią. Godne polecenia są też wszystkie kontynuacje.

Skąd ciarki? Przemierzanie wyłącznie z kamerą z funkcją noktowizji tych wszystkich ciemnych korytarzy, w których każdy szmer może zwiastować śmierć, sprawia, że ciarki przechodzą po plecach nawet najwytrwalszych.

Fani kultowego "Obcego" muszą zmierzyć się z koszmarem totalnego odizolowania na statku kosmicznym, na pokładzie którego grasuje doskonale znany wszystkim Ksenomorf. W Alien: Isolation (wydany w Polsce pod tytułem Obcy: Izolacja) nie ma mowy o szybkiej akcji. Zamiast niej twórcy serwują powolną, narastającą grozę, doskonałą grę dźwięków, cieni, świateł... Gdy tylko w pobliżu pojawia się tytułowy przeciwnik, serce momentalnie zaczyna bić szybciej. Szczególnie że przez prawie całą rozgrywkę możemy przed nim jedynie uciekać i się kryć.

Skąd ciarki? Obcy, który wyłania się z ciemności, by na nas polować, sprawia, że poczucie zagrożenia jest nieustanne. Jeden błąd może oznaczać nasz koniec.

The Medium wyróżnia się rozgrywką, w której gracz przemierza równocześnie dwa światy - rzeczywisty i duchowy, przyciągający wizualnymi nawiązaniami do obrazów Beksińskiego. Tłem tej mrocznej przygody jest hotel, którego tajemnice stopniowo odkrywamy, przechodząc między wymiarami. Gra opiera się na zagadkach i niepewności, co czai się za rogiem, a jednocześnie zmusza do odkrywania mrocznych sekretów. Odpowiada za nią ten sam zespół, co za wspomniany Silent Hill 2 Remake - krakowski Bloober Team.

Skąd ciarki? To wciągający horror psychologiczny, w którym musimy stawić czoła duchom i własnym lękom, a możliwość przełączania się między światami potęguje niepokój.

W Dead Space przemierzamy wnętrze opuszczonego statku górniczego, pełnego zdeformowanych nekromorfów - potworów powstałych z ciał zmarłych członków załogi. Gra zachwyca doskonałą grafiką i wciąga w mroczny klimat statku. Nie brakuje w niej ani trzymającej w napięciu atmosfery, ani jump scare'ów, ani wartkiej akcji, podczas której wykorzystujemy pomysłowe rodzaje broni. W ubiegłym roku ukazał się remake oryginału, który zachwycił większość miłośników zarówno poprzedniej wersji, jak i gatunku ogółem.

Skąd ciarki? Ciągłe poczucie osamotnienia i przerażające monstra wyskakujące z zakamarków sprawiają, że Dead Space nieustannie testuje nasz układ nerwowy.

Amnesia to horror psychologiczny, w którym główny bohater błądzi po mrocznych komnatach zamku, nie wiedząc, co czeka na niego za rogiem. Zupełny brak broni sprawia, że jedyną opcją jest ucieczka, a poczucie niepewności rośnie, gdy zagłębiamy się w opustoszałe, ponure pomieszczenia. To gra, która zmusza do eksploracji, ale i budzi strach przed każdym kolejnym krokiem. Jeśli wolicie te survival horrory, w których gracz skupia się na skradaniu się i uciekaniu (w tym przypadku także na pozyskiwaniu źródeł światła), zamiast na walce, spróbujcie koniecznie. Tej części lub dowolnej z kontynuacji.

Skąd ciarki? Tajemnicza atmosfera, strach przed nieznanym i wszechobecna ciemność wywołują przerażenie. W żadnej innej grze nie docenicie tak bardzo źródeł światła. No, chyba że w...

Visage to horror psychologiczny, który osadza nas w przerażającym domu pełnym mrocznych tajemnic i niepokojących wspomnień jego dawnych mieszkańców. Gra od samego początku emanuje niepokojem - stary, wiktoriański dom, którego pomieszczenia odkrywamy krok po kroku, jest świadkiem tragedii i okrucieństw, które nadal unoszą się w powietrzu. Każdy pokój i korytarz skrywają swoje własne, mroczne sekrety, a nieprzewidywalne zdarzenia paranormalne sprawiają, że nigdy nie możemy być pewni, co wydarzy się za chwilę. W Visage nie ma standardowego systemu walki - przetrwanie opiera się na naszej zdolności radzenia sobie ze strachem, poszukiwaniu źródeł światła oraz rozwiązywaniu zagadek, które przybliżają nas do poznania przeszłości domu.

Skąd ciarki? Visage perfekcyjnie balansuje między grozą a momentami pełnymi ciszy i niepewności, które budują psychologiczne napięcie. Eksploracja jest pełna dreszczy i nieprzewidywalnych zdarzeń, a zjawiska paranormalne pojawiają się wtedy, gdy najmniej się ich spodziewamy.

The Evil Within 2 to kontynuacja survival horroru od Shinji Mikamiego, twórcy Resident Evil, która zabiera nas w podróż przez surrealistyczny świat pełen koszmarów różnej maści. Gra opowiada historię Sebastiana Castellanosa, który w wyniku eksperymentu trafia do mrocznego wymiaru STEM, w którym odnaleźć swoją zaginioną córkę. Każdy krok to walka z koszmarami, zarówno tymi zewnętrznymi, jak i wewnętrznymi - Sebastian musi stawić czoła zarówno potworom, jak i własnym wspomnieniom oraz lękom. Cały świat gry to jedno wielkie psychodeliczne doświadczenie pełne groteskowych scen.

Skąd ciarki? The Evil Within 2 to intensywna mieszanka tradycyjnego strachu, psychologicznego koszmaru i elementów akcji. Gęsta, klaustrofobiczna atmosfera i niesamowite, potworne kreacje sprawiają, że wkraczamy głęboko w intensywną i pokręconą opowieść.

Until Dawn to horror inspirowany filmami z gatunku slasher, w którym każda decyzja gracza może prowadzić do przeżycia lub do śmierci bohaterów. Wcielając się w grupę przyjaciół uwięzionych w odizolowanej chacie, podejmujemy decyzje, które decydują o losach każdego z nich. Gra pełna jest nawiązań do klasycznych horrorów, a rozgrywka oparta na wyborach sprawia, że przeżywamy tę historię intensywnie i bardzo osobiście. Ciekawe jest to, że nasze decyzje naprawde mają wpływ na przebieg wydarzeń. W zależności od nich opowieść mogą przeżyć wszyscy, tylko niektórzy... albo nikt.

Skąd ciarki? Każdy wybór i wynikające z niego konsekwencje trzymają w napięciu, a dbałość o szczegóły (jak praca kamery) budzi skojarzenia z najlepszymi filmami grozy (klasy B).