Systemy klasyfikacji wiekowej

Istnieją dwie najważniejsze systemy ocenienia gier wideo - europejskie PEGI (Pan European Game Information) oraz amerykańsko-kanadyjskie ESRB (Entertainment Software Rating Board). Nas oczywiście najbardziej interesuje ten pierwszy, ale później dla porównania przybliżymy także ten drugi.

PEGI powstało już w kwietniu 2003 roku, ale w Polsce zaczęło oficjalnie funkcjonować dopiero w 2009 roku. Obecnie jest jedynym oficjalnym obowiązującym w naszym kraju systemem oceniania gier wideo pod kątem dostępności dla poszczególnych grup wiekowych. Oceny w PEGI są podzielone na dwie części: pierwsza to minimalny wiek osoby, która powinna w daną produkcję grać, a druga to maksymalnie siedem ikon odpowiadających za poszczególne treści niedozwolone dla młodszych graczy (np. za nadmiarną przemoc, wulgarny język czy erotykę).

Jeśli chodzi o kategorie wiekowe, to jest ich w PEGI pięć:

- 3+ (gry, w które mogą grać prawie wszyscy, bez żadnych niedozwolonych treści)

- 7+ (gry, które mogą zawierać sceny lub dźwięki potencjalnie szkodliwe dla najmłodszych)

- 12+ (gry, w których może się pojawiać przemoc, wulgaryzmy czy nagość, ale nie w kontekście seksualnym)

- 16+ (gry, które zawierają realistyczne sceny przemocy, aktywności seksualnej czy z narkotykami)

- 18+ (gry, w których pojawia się daleko posunięta przemoc czy seks, przeznaczone tylko dla dorosłych)

Funkcjonujący obecnie system ikon obowiązuje od 1 września 2009 roku. Co ciekawe, w Portugalii nie ma oznaczeń 3+ i 7+ (są zastąpione oznaczeniami 4+ oraz 6+), natomiast w Finlandii zamiast 16+ istnieje 15+.

Jeśli mowa o ikonach opisujących treści przeznaczone dla dojrzalszych graczy, są to: przemoc, seks, dyskryminacja (od osiemnastu lat), używki, strach, wulgarny język, hazard oraz gra online (to ostatnie oznacza, że w daną grę można grać przez sieć, w której na młodszego użytkownika mogą czyhać rozmaite niebezpieczeństwa).

W ramach PEGI działa Komitet Doradczy (PEGI Advisory Board), Komitet ds. Skarg (PEGI Complaints Board) oraz Komitet Wykonawczy (PEGI Management Board). Wśród 15 członków tego pierwszego i 17 członków tego drugiego działa dwóch Polaków - Rafał Lew-Starowicz oraz dr Dominika Urbańska-Galenciak.

Warto dodać, że od 2007 roku działa PEGI Online, specjalna komórka, powołana do ochrony dzieci i młodzieży przed niewłaściwymi dla nich treściami w grach dostępnych online.

A jak oceniają Amerykanie oraz Kanadyjczycy? Ich system klasyfikacji wiekowej gier - ESRB - wideo działa już od 1994 roku. Podobnie jak w przypadku PEGI, oznaczenia ESRB pojawiają się na pudełkach z grami, dzięki czemu rodzice mogą się bez problemu zorientować, czy danym tytułem powinny bawić się ich dzieci. Natomiast w przeciwieństwie do PEGI, w ESRB nie ma specjalnych oznaczeń dla nieodpowiednich treści. Są tylko literki odpowiadające poszczególnym grupom wiekowym:

- EC (Early Childhood) - gry odpowiednie od lat trzech

- E (Everyone) - gry odpowiednie od lat sześciu, mogące zawierać przemoc i komiczne nadużycia

- E 10+ (Everyone 10+) - gry odpowiednie od lat dziesięciu, mogące zawierać przemoc, lekkie przekleństwa oraz podteksty

- T (Teen) - gry odpowiednie od lat trzynastu, zwykle zawierające przemoc, przekleństwa, podteksty, a także sceny nagości

- M (Mature) - gry odpowiednie od lat siedemnastu, często ze scenami ostrej przemocy, seksu i z wulgarnym językiem (amerykańskie sklepy często nie sprzedają takich produkcji poniżej osiemnastego roku życia)

- AO (Adults Online) - gry odpowiednie od osiemnastego roku życia, które mogą zawierać ostrą przemoc, brutalne sceny seksu czy gwałtów

Gracz to osoba uzależniona, bez kontaktu z rzeczywistością - tak twierdzi telewizja