Choć komputery kwantowe mają z pewnością wielką przyszłość, to nikt nie myśli o wykorzystywaniu ich w roli maszyn do gier. Jednak w USA powstał komputer DNA, który "potrafi" grać... w kółko i krzyżyk.
Człowiek pragnący zagrać z komputerem umieszcza odpowiedni preparat DNA w jednym z pól na planszy o wymiarach 3 x 3 pola (cała jej powierzchnia to 1 cm2). Złożona mieszanka enzymów DNA określa, gdzie komputer wykonuje ruch i "sygnalizuje" to zielonym zabarwieniem.
Urządzenie MAYA jest efektem współpracy Milana Stojanovica z nowojorskiego Uniwersytetu Columbia i Darko Stefanovica z Uniwersyetu Nowego Meksyku w Albuquerque. Dla laików jego możliwości przedstawiają się może niezbyt imponująco, ale w zgodnej opinii specjalistów z całego świata to jeden z najbardziej zaawansowanych obecnie przykładów użycia komputera DNA. W poprzednich komputerach DNA wszystkie elementy były łączone w jednym naczyniu i na podstawie efektu ich reakcji obliczana była odpowiedź. MAYA to pierwszy interaktywny system kwantowy. Każde pole pełni funkcję molekularnej bramki logicznej. W każdym polu umieszczana jest inna mikstura, opracowana specjalnie z myślą o konkretnym położeniu, a odpowiedź systemu jest wizualizowana poprzez wydzielenie z mikstury enzymów świecących na zielono. One sygnalizują, na które pole wykona ruch komputer.
Komputery kwantowe to komputery, w których do obliczeń wykorzystywane są nie stany napięcia (0 - brak napięcia lub 1 - jest napięcie), ale stany mikrocząsteczek. Jednym z wariantów komputera kwantowego jest komputer DNA, w którym jako nośnik informacji wykorzystywane są enzymy DNA. Aby odczytać informację zapisaną na nici DNA należy znaleźć inny fragment DNA, który do niej pasuje. Choć taki system działa zupełnie inaczej niż komputery wykorzystujące półprzewodniki, to z punktu widzenia logiki może pełnić analogiczne funkcje. Właściwości enzymu pełnią funkcję programu zawierającego sekwencję zasad. Dla zwykłych użytkowników takie rozwiązania są oczywiście bezużyteczne, jednak w wypadku bardzo złożonych obliczeń na które tradycyjne komputery musiałyby przeznaczyć całe lata, sprawa wygląda inaczej. Preparaty DNA łączą się w zdeterminowany przez właściwości enzymów sposób, więc odpowiedź jest znana natychmiast. Praca naukowców z USA to pierwszy krok w stronę uproszczenia budowy i obsługi takich systemów.
(4D)
