Rodzaj gry: Muzyczna
Grywalność: 9,5/10
Grafika: 7,5/10
Dźwięk: 10/10
Frequency zaliczamy do szeroko rozumianego gatunku gier muzycznych. Specyfika tego typu pozycji powoduje, że każdej grze muzycznej trzeba się przyjrzeć bardzo dokładnie, gdyż w większości nie mają one ze sobą wiele wspólnego.
Tym, co wyróżnia Frequency są z pewnością innowacyjny sposób gry, oraz możliwość grania (zarówno w znaczeniu PlayStation jak i muzyki) znanych piosenek. Oto mamy przed sobą tory (każdy symbolizuje linię jednego instrumentu np. perkusja, bass, wokal, syntezator itd.). Na każdym z torów ułożono partię dla danego instrumentu. Aby na nim zagrać trzeba poprawnie układać pojawiające się punkty poprzez odpowiednio szybkie naciskanie przycisków na kontrolerze. W czasie, gdy grana jest piosenka, możemy swobodnie przemieszczać się po torach samemu decydując, czy bardziej nam zależy na dograniu i ułożeniu partii gitar, czy może podkładów perkusyjnych. Poprawnie ułożone części zostają wpisane do piosenki, a gracz może zająć się kolejnymi instrumentami. W ten sposób utwór się rozwija i wzbogaca o nowe brzmienie. Aby przejść dany poziom (czyli piosenkę) należy skomponować piosenkę i nie pozwolić by wskaźnik popełnianych błędów spadł do poziomu "game over". Szalenie trudno jest opisać Frequency, ale samo granie pochłania gracza na długie godziny i jest wręcz uzależniające.
Już intro gry wprowadza nas w odpowiedni nastrój. Mocny, klubowy beat, ludzie tańczący na parkiecie, szaleństwo i radość - czyż nie tak wygląda typowy sobotni wieczór wielu młodych ludzi?
Frequency łamie wszystkie dotychczasowe kanony wizerunku graficznego gry i staje w pierwszym szeregu gier dziwnych i niezwykłych (obok słynnego REZ). Choć po dłuższym obcowaniu z grą nasuwa się jedyny słuszny wniosek, że Frequency powinno wyglądać właśnie w ten sposób. Widzimy przed sobą długie, niekończące wydawałoby się tory, między którymi gracz swobodnie przeskakuje, a w koło nas wirują barwy, graficzne wzory. Mamy wrażenie, że poruszamy się w jakiejś zwariowanej cyber przestrzeni. Od razu należy sobie powiedzieć, że osoby, które szukają realistycznej grafiki, tysięcy polygonów i trójwymiarowych obiektów będą zdziwione. Tutaj główną rolę odgrywają efekty graficzne i eksplozja kolorów. Żadna inna gra nie dostarcza nam twórczości tylu znanych wykonawców i artystów. Otrzymujemy zarówno muzykę pop-rock (No Doubt i ich singlowy hit "Ex-girlfriend"), industrial-metal (Fear Factory, Powerman 5000), hip-hop, oraz całe mnóstwo kawałków klubowych, techno i trans (min. Orbital, Dub Pistols i wiele więcej). Specyfika gry powoduje, że za każdym razem grania danej piosenki możemy ułożyć ją w inny sposób. W ten sposób gra nie nudzi się nawet po kilkudziesięciu godzinach grania. To jednak nie wszystko. Dochodzi również opcja gry dla dwóch osób. Układanie piosenki w duecie sprawia jeszcze większą frajdę - teraz można stworzyć mały zespół! Jeśli jednak jesteśmy bardzo wybredni autorzy gry pozostawili nam opcję MIX, czyli swobodnego miksowania utworów wedle własnego uznania (również dla dwóch osób)! Ta opcja sprawia, że Frequency staje się grą nieśmiertelną (pod warunkiem, że gracz przejawia zamiłowania muzyczne).
Frequency jest bardzo ciekawą syntezą. Po pierwsze, jest tak grywalne jak bardzo jest oryginalne. Po drugie, łączy prostotę (by nie napisać banalność) obsługi z ogromnymi wręcz możliwościami. Po trzecie, jest grą dosyć trudną i wymagającą, ale przez to pokonywanie (układanie) kolejnych piosenek sprawia jeszcze większą przyjemność. Być może Frequency stanie się Waszą pierwszą miłością w kategorii gra muzyczna... Gra muzyczna wymaga odpowiedniego sprzętu grającego. Połączenie PS2 kablem optycznym z zestawem Kina Domowego daje piorunujący efekt dźwiękowy!
MartineZ
Reklama
